Piątkowo ul. Tomasza Zana , Poznań, (przy Straży Pożarnej)
+48 796 078 454
refleksologia@otostopa.pl

Refleksologia – Wprowadzenie i trochę historii. cz.1

Refleksologia – Wprowadzenie i trochę historii. cz.1

Refleksologia

Refleksologia – Wprowadzenie i trochę historii. cz.1

W ciągu ostatnich dwudziestu lat refleksologia stała się uznaną for­mą medycyny naturalnej, uzyskującą powszechną aprobatę W Polsce i Europie. Wyrosła ona ze znacznie starszego systemu: tradycyjnej chińskiej medycyny (TCM).

Praktyka TCM, która powstała kilka tysięcy lat temu, obejmuje akupunkturę i jest zachowywana oraz nieustannie rozwijana do dnia dzisiejszego. Zawiera określone techniki diagnostyczne i zasady tera­peutyczne oparte na interpretacji fizjologicznych funkcji oraz patolo­gicznych zmian w ludzkim ciele, której dokonuje terapeuta.

Refleksologia, podobnie jak akupresura, polega na uciskaniu okre­ślonych punktów i pobudzaniu w ten sposób potencjału samoleczenia organizmu. W refleksologii punkty te znajdują się jednak nie na całym ciele, ale głównie na stopach, refleksolodzy stosują również specyficzne techniki masażu.

Choć terapia ta wywodzi się ze starożytnych wschod­nich form leczenia, nowoczesna refleksologia rozwijała się głównie na Zachodzie. Kiedy po raz pierwszy pojawiła się w naszym obszarze kul­turowym, tradycyjna chińska nauka o kanałach energetycznych, czyli meridianach, oraz związanych z nimi punktach ucisku, nie była po­wszechnie znana.

Dlatego właśnie refleksolodzy niezależnie rozwinęli własną interpretację stref energetycznych w ciele oraz odpowiadających im punktów ucisku. Znajomość dziesięciu stref refleksologicznych sta­nowi z pewnością wielką pomoc w praktyce refleksologii, jednak lepsze zrozumienie przebiegu kanałów energetycznych możemy uzyskać, od­wołując się do TCM.

Refleksologia, podobnie jak wiele innych rozpowszechnionych dzisiaj naturalnych terapii, i nie może być z po­wodzeniem stosowana bez zwracania uwagi na to, jak każdy z nas się odżywia.

To, co jemy, ma ogromny wpływ na ogólny stan naszego or­ganizmu, jak również na to, jak reaguje on na terapię. Niezbyt dobre nawyki żywieniowe sprawiają, że blokady* w meridianach i choroby nasilają się i ciału trudniej jest je wyeliminować. Dlatego właśnie czę­ścią leczenia powinna być troska o dietę pacjenta, a szczególnie poziom cukru we krwi oraz równowagę kwasowo-zasadową, ponieważ jeśli w organizmie jest zbyt dużo kwasów, jest on bardziej podatny na cho­roby i urazy.

Jeżeli podejmiemy konkretne działania w celu zachowania zdrowia, dużo łatwiej będzie wyleczyć chorobę lub jej zapobiec.